تیره :
در ساختار اجتماعی عشایر ایران، تیره از مجموع چند رده و واحد کوچکتر از خود مانند تش، بُنکو، گوبک، دودمان، اوبا و ... تشکیل میشود که واحدی کوچکتر از طایفه و رکن اصلی طایفه و ایل به شمار می آید.
غالبا از ترکیب چند تیره، طایفه بوجود می آید. اساس تیره مبتنی بر پیوندهای خویشاوندی واقعی و اصل و نسبی از خط صلبی (پدری) است که همبستگی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و دفاع از منافع افراد عضو را بر عهده دارد.
در گذشته در راس تیره ها کدخدا حضور داشت که از طرف کلانتران و با هماهنگی ایلخان، انتخاب و منصوب می شد اما امروزه کدخداها نیز همچون کلانترها به دلیل فروپاشی و تغییرات گسترده در ساختار ایلی، کارکرد خود را از دست داده و دیگر این واژه در ایلات و عشایر محلی از اعراب ندارد.
استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلامانع است.